Terugreis naar Nederland

de zondag in Lourdes, maar een heel klein stukje van de dag zijn we er want we vertrekken op tijd richting vliegveld.
De wekker stond op 6 u, douchen en aankleden en vest aan.
Klaar voor ons gebruikelijke rondje rond de Gave.
Even naar de kamer om onze spullen om te ontbijten te pakken en met de lift naar de 1ste verdieping naar de eetzaal.
We waren de 1ste in de hele eetzaal.
10 minuten hadden we de eetzaal voor onszelf.
Heerlijk in rust de dag begonnen, toen kwamen de fraters, toen was de rust weg want die rebbelen er lustig op los. En al zware discussies.
We zijn terug naar de kamer gegaan om de koffers in te pakken, nou ja, Marieke zorgt daar heel goed voor, heb ik gezien, ik was van de handenspandiensten.
Heel veel hadden we niet gekocht om mee naar huis te nemen, maar de Steve is al een moeilijk apparaat om mee te nemen, gelukkig kan die in tweeën, maar daar om heen moet dan de spullen van mij. Ik was heel blij dat ik hem bij had, niet afhankelijk te zijn is heel fijn.
We waren nog bezig, maar om 5 over 8 stonden de poetsers al aan de deur van de kamer om hem schoon te maken, dat ging nog even niet.
5 minuten later stond ik met alles op de gang en Marieke controleerde de kamer, zeker nadat we van de zomer wat vergeten waren op ons vakantieadres.
Om kwart over 8 ik wat op de computer van het hotel en Marieke op het netbook. Na een kwartier vroeg ze aan me of we nog even naar de Grot gingen want ze had een dut.
De frater vroegen wat we gingen doen, wij zeiden naar de Grot, zij zeiden, je moet wel op tijd terug zijn anders kun je niet mee.
Dat zal wel mee vallen zeiden wij, dan stappen wij vanmiddag gewoon in de trein en reizen zo naar Nederland. Of ze echt geloofden of dat ons zou lukken weet ik niet, ze keken maar raar toen we dat zeiden.
We kwamen onderweg meer pelgrims tegen die naar de Grot, ( denk ik) zijn geweest.
Op het plein kwamen we Jan Joosten en Bisschop van Liessen tegen, maar die zagen ons niet.
Naar de Grot gelopen, was wel een mis bezig, maar niet erg druk met bezoekers van de mis, een Spaanse mis. De banken zaten alleen vol. Afscheid genomen van “Ons Marie”, gezegd dat we hopen dat we volgend jaar terug te komen, ligt er ook of we naar Israel gaan, maar dat is nu nog niet duidelijk.
Op de terugweg kwamen we verpleegkundige en brancardiers tegen die met pelgrims richting kerk gingen voor een mis. Wat afscheid genomen en gezwaaid.
Boven gekomen nog wat winkeltjes gekeken, Marieke wil graag een icoon van Maria, maar heeft er nog geen gevonden die ze echt mooi vond.
Maar wel veel winkeltjes gehad.
Terug in het hotel gehangen, chocomelk gedronken. Een goed gesprek gehad met Gabriel, oa over de fusie en het tegen muren op lopen. Hij zei dat je ook rechts of links van die muur kon gaan,. Ik ga er mee aan de slag.
Over mijn vader gehad, dat ik daar in heel veel dingen op lijk. Zegt Gabriel, daar is een liedje van, ik wist even niet welk liedje. “papa ik lijk steeds meer op jou”van Stef Bos. Dank je wel Gabriel voor je woorden en je luisterend oor.
Werd Daniel in ene echt wakker, want die zei ook dat het klopte en dat je het soms niet wil, maar je het toch doet.
Ik heb regelmatig op zijn rugzak gepast als hij wat moest doen en zijn rugzak niet wilde mee nemen. Als ik ergens anders naar toe ging, rugzak meegenomen, ik voel me dan wel verantwoordelijk als iemand dat vraagt.
Wachten op de bus, dat is hangen, het verlangen om naar huis te gaan is dan groot.
De bus zou om half 11 komen, maar het werd tegen elven, eerst kwam de rolstoelbus, daar moest Conny in en nog 2 mensen. Wij zouden zorg dragen voor de koffer van Conny. De andere bus kwam ook, maar daar zaten al mensen in, dus niet alles kon er in, dus koffers en mensen ook in de rolstoel bus er in.
We waren er zo en toen ging het snel.
De koffers uit de bus gehaald en mee naar binnen genomen. Conny haar eigen koffer gegeven en die was veel vlugger door de douane dan wij.
Nog wat mensen voor gelaten die niet meer konden staan en het erg benauwd hadden.
Ik denk dat wij mee van de laatste waren die ingecheckt hadden. Ik had nu minder kilo’s als op de heenweg., Marieke niet, maar wij hebben niet gekeken naar de aantal kilo’s maar we hebben de spullen verdeeld over 2 koffers en bij Marieke ging het er makkelijker in dan bij mij door de Steve.
De controle was niet alles, ik mocht mijn riem aanhouden. Ik werd wel bevoeld en met zo’n piepding langs mijn lijf gegaan.
Marieke had alles afgedaan en is door het poortje gegaan en het piepte er op los. Terug en schoenen uit. Het was geloof toen goed.
Toen alles weer op en aan en toen wij bij de banken stonden, hadden dus niet gezien dat Marieke nog een vol flesje water bij zich had. Hoezo goede controle?!?!?!?!
Het vliegtuig was al geland, nog even naar de wc geweest, Marieke heeft gekeken in de shop. Toen naar een andere wachthal en gezeten gekletst en stil geweest.
Mensen zijn erg ongeduldig, en willen dat vliegtuig in.
We waren weer een van de laatste en konden nu niet naast elkaar zitten, wel achter elkaar, jammer dan.
Helaas geen uitleg via het scherm van Megamindy, maar live van de jongens van de cabine.
Gezellig gekletst met Chris.
Wat te eten gehad en wat te drinken.
Heb toen aan Chris aangegeven dat ik even mijn ogen dicht wilde doen, heb lekker geslapen. Marieke ook, vertelde ze me later.
Waren op tijd op Eindhoven Airport en konden als een van de 1ste er uit omdat we achteraan in het vliegtuig zaten. Het was ontzettend druk op het vliegveld, 4 vliegtuigen achter elkaar waren er geland, dus puinhoop met de bagage en mensen.
Onze bagage duurde lang, konden we zien want ze waren nog druk bezig met het inladen van de koffers op de karretjes.
Toen we alles hadden, Conny gaan zoeken want die was veel later uit het vliegtuig dan wij. We hebben voor de douane nog even geplast.
Bij de douane stond een heel ontvangstcomité van de douane, gevraagd of dat speciaal voor ons was en dat was zo.
Het was ontzettend druk in de hal, veel ophalers. We zijn door de mensenmassa gelopen en aan de zijkant in een hoekje gaan staan. Heb gebeld met de valize voor een taxi voor Conny, die zou om 5 u komen. We zijn boven nog wat gaan drinken en eten.
Kwart voor 5 naar buiten gehangen, kwamen in de hal nog vrijwilligers van de NLZ tegen, die verbaasd waren dat wij er nog waren en ze hadden ons niet gezien. Er zaten nog meer mensen die opgehaald werden met de Valize.
Buiten voor gebouw gestaan, maar het was ons niet duidelijk waar de Valize zou komen. We zijn meer richting parkeerplaats gelopen. Zaten nog 2 mensen te wachten op vervoer.
Marieke liet haar koffer staan en ging eens informeren waar de Valize komt., ze wilden haar eigenlijk wel in een taxi stoppen, maar dat hoefde niet. Ze konden wel vertellen waar de Valizebussen komen te staan. Toen ze daar langs liep en ze vroeg of ze Conny Kapitein mee moesten nemen was er een die dat moest. Maar die moest ook nog mensen uit Tilburg mee nemen en die bleken binnen te staan. En ook met het vliegtuig van Lourdes terug gekomen te zijn.
De chauffeur heeft Conny met rolstoel in de bus gezet en vastgezet. De andere 2 mensen er in, de koffers achterin. Marieke had ondertussen Kees gebeld dat we opgehaald konden wonen.
Het duurde wel even voordat ze wegreden, want hij moest eerst de administratie doen. Ondertussen was Kees er en ik heb gezwaaid naar Conny en heb mijn koffer meegenomen naar de auto. Kees begroet, alles in de auto en naar huis, alles er weer uit.
Kees heeft wasmanden gepakt voor ons van boven en we hebben de vuile was er in gedaan. Kees heeft chinees gehaald en ondertussen heb ik de was boven uitgezocht en een wasmachine aangezet.
Lekker gegeten met z’n drieeen, de afwas gedaan. Nog dingen in de koffer van Marieke gedaan. Kees heeft haar naar huis gebracht.
Ik heb nog foto’s ingelezen en emailadressen verwerkt.
Rond 10 u naar bed gegaan, vroeg wakker, maar ik hoefde geen rondje Gave.
Alles gewassen, buiten gehangen om te drogen, dat is gelukt. Mag straks nog de was strijken en dan is de Lourdeswas klaar.
Nog mijn eigen verslag schrijven en alles op z’n plek laten vallen.
Foto’s uitzoeken en versturen via de mail.
Ben de komende week nog wel met Lourdes bezig.
Hartelijk dank voor het lezen van ons weblog.
Heel veel groetjes, Marieke en Rianne