De trein is vertrokken

Vandaag vertrekt de trein naar Lourdes, maar wij stappen niet. We zijn hem natuurlijk wel uit gaan zwaaien.
Mama heeft in de ochtend nog haar gewone werkzaamheden gedaan die ze altijd doet op de maandag. Natuurlijk nog eventjes naar de fysio geweest en ze heeft zich weer helemaal laten intapen. Of in ieder geval haar schouder en haar achillespees. Marieke heeft gezorgd voor broodjes voor onderweg naar Den Bosch en voor de dinsdag morgen.
Rond 12.00 richting Den Bosch en we hebben de auto geparkeert bij het transferium. Van daaruit gelopen naar het station. De trein stond er al. Dus die was lekker op tijd. Verschillende brancardiers waren de trein al aan het inladen. Wij hebben het perron verschillende keren op en neer gelopen. Natuurlijk verschillende mensen gesproken. Toen hoorde we op een gegeven moment dat er verschillende mensen van de verpleging uit waren gevallen. Eventjes daarna kwamen we Nel tegen en die vroeg of het een bewuste keuze was dat ik als pelgrim mee ging.
Heb toen ja gezegd. Volgens mij had ze anders willen vragen of ik in de verzorging mee wilde.
Ik heb er nu heel bewust voor gekozen om als pelgrim mee te gaan.
Op een gegeven moment werd er geroepen dat iedereen die wilde in mocht stappen. Dus had ik makkelijk in kunnen stappen.
Toen was het bijna zo ver dat de trein vertrok. Toen liep het inmiddels al tegen 15.15. We zijn bij het begin van de trein gaan staan, zodat we de trein helemaal hebben gezien en we de mensen hebben uitgezwaaid.
Nu weer thuis en vanavond nog de laatste dingen inpakken.
Oh nee, morgenochtend kunnen we pas de laatste dingen inpakken, want dan moet de Steve nog in de koffer. (aantrekhulp voor steunkousen) Vanavond maar niet zo laat naar bed, want wij moeten er morgen ook weer betijds uit. We moeten uiterlijk om 6.30 op het vliegveld staan, maar wij zijn er wel eerder. Dan zien we onze lieve Lourdesvriendin Conny weer. We gaan er een geweldige week van maken met een lach en een traan en met weer vele ontmoetingen.